Amortyzacja jednorazowa na ciągnik siodłowy i naczepę

Dokonanie jednorazowej amortyzacji środków trwałych

W pierwszej kolejności odnieśmy się do przepisów regulujących kwestię jednorazowej amortyzacji. Zakładam, że firma ma status małego podatnika i nie mówimy w tym przypadku o fabrycznie nowym środku trwałym.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy PIT „podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych”.

W myśl art. 22k ust. 8 ustawy „podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych”.

Zasady ujmowanie środka trwałego w ewidencji

Jak widać z powyższych regulacji, jednorazowa amortyzacji dotyczy tego roku, w którym środki zostały wprowadzone do ewidencji ŚT, i jednocześnie jednorazowa amortyzacja nie może zostać dokonana wcześniej niż w miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. W rezultacie należy zastanowić się, jakie są zasady ujmowania środka trwałego w ewidencji.

Jak wskazuje art. 22n ust. 4 ustawy PIT, zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Warto także sięgnąć do definicji środka trwałego zawartej w art. 22a ust. 1 ustawy PIT, gdzie możemy przeczytać, że są to stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

maszyny, urządzenia i środki transportu,

inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

W świetle powyższego wpisanie środka trwałego do ewidencji ŚT ma miejsce w chwili oddania go do używania. Jeżeli zatem zakupi Pani środek trwały jeszcze w tym roku, to aby skorzystać z jednorazowej amortyzacji w roku 2020, środek ten nie może być wykorzystywany w firmie do końca 2019 r. Taki środek trwały należy oddać do używania w styczniu 2020 r. i wtedy dokonać wpisania go do ewidencji środków trwałych co pozwoli skorzystać z jednorazowej amortyzacji w roku 2020. To rozwiązanie zostało potwierdzone na infolinii KIS.

Zakup środka trwałego w bieżącym roku i jednorazowy odpis amortyzacyjny w roku przyszłym

Teoretycznie mogłoby się wydawać, że można skorzystać z możliwości obniżenia stawki amortyzacyjnej do 0% w tym roku i dokonać jednorazowego odpisu w roku następnym. Potencjalnie takie rozwiązanie daje możliwość korzystania ze środka trwałego już od tego roku. Niestety, ale taka opcja wykluczy możliwość jednorazowej amortyzacji w roku przyszłym.

Zgodnie z art. 22i ust. 5 ustawy PIT podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. W myśl art. 22i ust. 1 ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j–22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Natomiast art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy PIT podaje, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Inaczej ujmując wybór obniżonej stawki amortyzacyjnej (nawet do 0%) stanowi automatycznie odrzucenie możliwości jednorazowej amortyzacji zgodnie z art. 22k ustawy PIT.

Podsumowując, aby środek trwały zakupiony w tym roku mógł zostać jednorazowo zamortyzowany w roku przyszłym, należy go oddać do używania i jednocześnie wpisać do ewidencji ŚT w roku 2020.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.