Inwestowanie kapitału spółki z o.o. a licencja doradcy finansowego

Usługa doradztwa inwestycyjnego

Usługa doradztwa inwestycyjnego unormowana została w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, gdzie w art. 69 ust. 2 pkt 5 wskazano, iż wchodzi w skład wskazanych usług maklerskich, których prowadzenie wymaga zezwolenia KNF. Zgodnie z art. 76 ust. 1 doradztwo inwestycyjne polega na przygotowywaniu, z inicjatywy firmy inwestycyjnej albo na wniosek klienta, oraz przekazywaniu klientowi, określonej w art. 9 rozporządzenia 2017/565, pisemnej, ustnej lub w innej formie, w szczególności elektronicznej, spełniającej wymóg trwałego nośnika, przygotowanej w oparciu o potrzeby i sytuację klienta rekomendacji, dotyczącej nabycia lub zbycia jednego instrumentu finansowego lub większej ich liczby, albo dokonania innej czynności wywołującej równoważne skutki, której przedmiotem są instrumenty finansowe, albo rekomendacji dotyczącej powstrzymania się od wykonania takiej czynności. A zatem firma inwestycyjna, po uzyskaniu zezwolenia niezbędnego do świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego, o której mowa w art. 76 ustawy o obrocie, jest uprawniona do przekazywania klientowi rekomendacji dotyczącej:

• kupna,
• sprzedaży,
• subskrypcji,
• wymiany,
• wykonania lub
• wykupu określonych instrumentów finansowych albo
• powstrzymania się od zawarcia transakcji dotyczącej instrumentów finansowych,
• wykonania lub powstrzymania się od wykonania uprawnień wynikających z instrumentów finansowych.

Zobacz też: Czy spółka z o.o. może inwestować na giełdzie

Rekomendacja doradcy

KNF w swoim stanowisku z dnia 27 marca 2012 r. wskazała, że rekomendacją będzie nie tylko sformułowanie jednoznacznie i wyraźnie określające typ zachowania inwestycyjnego, ale również kierowanie dorozumianych sugestii co do decyzji inwestycyjnej. W związku z powyższym jako pośrednie rekomendowanie można zakwalifikować wskazanie przez doradcę klienta zachowań innych inwestorów w analogicznej sytuacji. Rekomendacje mogą również przybierać bardziej szczegółową formę i obejmować konkretne parametry transakcji, jakie klient powinien przyjąć w toku podejmowania decyzji inwestycyjnej, np. wielkość zlecenia, cena jednostkowa instrumentu (transakcji) oraz kierunek zlecenia.

W stanowisku KNF z dnia 3 września 2013 r. wskazano, że usługę doradztwa będzie stanowić także okoliczność, w której firma inwestycyjna, mająca informacje o posiadanych składnikach portfela klienta, przekazuje wyłącznie selektywne raporty, których treść może kształtować zamiary inwestycyjne. W odniesieniu do natury obrotu instrumentami CFD można powiedzieć, że przekazywanie przez doradców klienta selektywnych rekomendacji dotyczących trendów wzrostowych lub spadkowych danego kursu lub indeksu będzie stanowić usługę doradztwa inwestycyjnego. Doradcy klienta częstokroć nie poprzestają na przekazaniu informacji co do miejsca, w którym dana rekomendacja jest dostępna, streszczając natomiast jej treść i wskazując pożądane zachowanie inwestycyjne.

Oceniając działania firmy inwestycyjnej pod kątem potencjalnego świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego, pamiętać należy, że zawarcie umowy nie jest warunkiem konstytuującym faktyczne zaistnienie doradztwa inwestycyjnego.

Zezwolenie KNF

Jak Pan widzi, nie tylko fakt, jakim kapitałem spółka inwestuje, ale jakie wykonuje czynności i usługi, de facto, świadczy decyduje o tym, czy świadczy usługi doradztwa inwestycyjnego i czy wymaga zezwolenia KNF. Musicie się Panowie zatem zastanowić, jakie usługi świadczy spółka i wówczas spojrzeć w ustawę o obrocie – czy takie czynności wymagają zezwoleń/zgód.

Jeśli pomagacie/doradzacie Państwo w inwestowaniu, to uważam, że powinniście działać jako doradca inwestycyjny i posiadać zezwolenie KNF. Dodam, że skoro spółka ma kod PKD 6499.z, to ryzyko uznania, że jednak dochodzi do usług doradztwa finansowego, jest wysokie, ale proszę to skonfrontować z opinią. 

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.