Czy nastąpi opodatkowanie tej samej kwoty po raz drugi?

Z ekonomicznego punktu widzenia dojdzie do ponownego opodatkowania po części zysku wypracowanego przez spółkę A. Raz zapłaciła go już sama spółka B (CIT), a drugi raz zapłacą go dwa wspólnicy (PIT).

Dochody osiągane przez spółkę z o.o. (A) są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT samej spółki). Po ich opodatkowaniu pozostaje wypracowany przez spółkę zysk.

Zysk po przeznaczeniu do go wypłaty wspólnikom w formie dywidendy i wypłaceniu podlega opodatkowaniu u wspólników: podatkiem dochodowym od osób prawnych (wspólnik – spółka B) – gdy wspólnik ma osobowość prawna; oraz podatkiem dochodowym od osób fizycznych (wspólnik – osoba fizyczna) – gdy wspólnik to osoba fizyczna.

Gdy wspólnik B jest osobą prawną – dywidenda otrzymana od spółki A stanowi dochód i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) u wspólnika B.

Spółka B przed przeznaczeniem kwoty otrzymanej dywidendy do podziału między swoich wspólników, musi te dywidendę opodatkować przy wypłacie.

Dywidenda to wypłacana udziałowcom część zysków po ich opodatkowaniu w spółce. Dywidenda nie stanowi dla spółki kosztu uzyskania przychodu. Przy konstrukcji w postaci:

• Spółka A ma 2 wspólników; z tego jeden to osoba fizyczna (X )mająca 50% udziałów, a drugi to osoba prawna (spółka B) mająca 50% udziałów.
• Spółka B ma dwóch wspólników: XX i YY – dwie osoby fizyczne mające po 50% udziałów.

Występują podatki dochodowe:

• w spółce A od osób prawnych (od dochodu spółki) oraz
• od osób fizycznych z tytułu wpłaconej dywidendy wspólnikowi X,
• od osób prawnych z tytułu wpłaconej dywidendy wspólnikowi B.
• w spółce B od osób fizycznych z tytułu wpłaconej dywidendy wspólnikom XX i YY.

Warto pamiętać, że wypłata dywidendy do wspólników, którzy są spółkami z o.o. lub spółkami akcyjnymi, może być pod pewnymi warunkami zwolniona z opodatkowania. Nie rozwiązuje to jednak problemu, bo za strukturą holdingową stoją osoby fizyczne, które z takiego zwolnienia nie mogą skorzystać.

Najprostszym „sposobem” na uniknięcie podwójnego opodatkowania jest niewypłacanie zysku wspólnikom.

Pierwszym działaniem powinno być zbadanie możliwości współpracy wspólnika (osoby fizyczny) z własną spółką takie jak: wynajem powierzchni, powierzenie obowiązków prezesa, czy wykorzystywanie prywatnego auta do celów służbowych.

Z kolei świadczenie na rzecz spółki różnych usług (np. marketingowych lub doradczych) i wypłacanie przez spółkę wspólnikom zamiast dywidendy wynagrodzenia za te usługi. Wynagrodzenie za usługi może być zaliczone przez spółkę do kosztów podatkowych i w konsekwencji zmniejszyć CIT. Niestety takie działania – jako operacje gospodarcze między spółką a wspólnikami – są pod szczególna uwagą fiskusa, są ryzykowne zwłaszcza, gdy trudno udowodnić, że wspólnicy rzeczywiście wykonywali te usługi.

Nie polecam z powyższego względu umów o dzieło.

W przedmiotowej sprawie zaszły już pewne zdarzenia, istnieje określona sytuacja faktyczna i prawna – czego nie da się odwrócić. Można pomyśleć o problemie i jego rozwiązaniu w przyszłości.

Pod rozwagę daje następującą możliwość: utworzenie odrębnej spółki komandytowej, która przejęłaby przedmiot działania spółki A oraz spółki B. W ten sposób przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód do opodatkowania generowałaby w pierwszej kolejności spółka komandytowa.

Spółka komandytowa ma komplementariuszy i komandytariuszy.

W spółce komandytowej wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa miałaby 5 wspólników: dwie spółki z o.o. (A i B) oraz trzy osoby fizyczne (X, XX oraz YY). Komplementariuszem lub komplementariuszami byłaby jedna ze spółek z o.o. lub też obydwie (A i B). Komandytariuszami byłyby trzy osoby fizyczne (X, XX, YY).

Spółka komandytowa jest spółką osobową. Spółka komandytowa nie jest osobą prawną i nie płaci podatku dochodowego od osób prawnych. Podatnikiem podatku dochodowego jest wspólnik takiej spółki. Przy spółce komandytowej:

• wspólnik będący osoba prawna uzyskiwałby dochód do opodatkowania  (przychód pomniejszony o koszty) u siebie na zasadach ogólnych;
• wspólnik będący osobą fizyczna uzyskiwałby dochód (przychód pomniejszony o koszty) do opodatkowywaniu u siebie na zasadach ogólnych.

Dochód każdego wspólnika spółki komandytowej ustala się proporcjonalnie do udziału tego wspólnika w zysku. O wielkości tego decyduje umowa spółki komandytowej.

Przepisy nie zabraniają, by spółka z o.o., stając się komplementariuszem, wniosła do spółki duży wkład, a zarazem uczestniczyła w zyskach spółki, w wymiarze mniejszym, niż wynikałoby to z wartości wkładu.

W ten sposób komandytariusz może uczestniczyć w przeważającej części zysku spółki, który będzie opodatkowany tylko raz.

W takiej sytuacji można ustalić np.:

• udział wspólników osób fizycznych po 30%,
• udział wspólników – osób prawnych po 5%.

Każdy wspólnik ustalałby swój przychód, koszty uzyskania przychodu oraz dochód do opodatkowania na poziomie swego udziału w zyskach. Owe 5% byłoby na ewentualne koszty utrzymania spółki z o.o.

W ramach tego wspólnicy spółki z o.o. będący osobami fizycznymi mogliby otrzymywać jakieś pieniądze z tytułu np. sprawowania funkcji w zarządzie. Te pieniądze byłyby opodatkowane jako dochód wspólnika, ale jednocześnie stanowiłyby koszty uzyskania przychodu w spółce zoo. A zatem byłyby opodatkowane jednorazowo. Gdyby był zysk do podziału, nie byłby on duży i zawsze można byłoby go postawić w spółce.

Taki stan to konieczność utrzymania odrębnie trzech firm. A koszty nawet minimalne jednak występowałyby. Występowałyby i zmniejszałyby możliwy do przekazania wspólnikom – osobom fizycznych dochód.

Z tego względu należałoby ograniczyć liczbę spółek z o.o. oraz komplementariuszy w przyszłej spółce komandytowej.

Warto byłoby połączyć dwie spółki z o.o. (A i B) w jedną. A po połączeniu stałaby się ona komplementariuszem w nowej spółce komandytowej. Do utrzymania są tylko dwie spółki. A zatem dodatkowe 5% dochodów może być przeznaczone dla wspólników – osób fizycznych (komandytariuszy).

Dalsze działania jak powyżej wskazałem.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼